Wydawać by się mogło, że w celu zawarcia małżeństwa z obcokrajowcem, trzeba przejść przez cały szereg procedur. Otóż nic bardziej mylnego. Formalności związane z zawarciem takiego małżeństwa niewiele różnią się od standardowych wymagań podczas ślubu polskich obywateli.

Liczba małżeństw, w których obywatel Polski chce wziąć ślub z obywatelką Ukrainy  stale rośnie nie tylko w Polsce, lecz na całym świecie. Dzięki otwartym granicom oraz łatwości podróżowania po świecie coraz częściej decydujemy się na zmianę miejsca do życia nie tylko z powodu zmiany pracy, studiów, lecz z powodu zwykłej ciekawości poznania świata. Zdarza się, że poznajemy nie tylko kraj oraz kulturę, ale też osobę, z którą chcemy się pobrać.

Jeżeli chodzi o małżeństwo z obywatelem Polski, to należy zaznaczyć, że według polskich prawodawców, ślub z Polakiem nie daje obywatelom Ukrainy prawa na pobyt stały lecz tylko czasowy, ani również pozwolenia na pracę.

Wymogi które musi spełnić obywatel Ukrainy by móc wziąć ślub z obywatelem Polski

Skupiając się na rodzimych warunkach, głównym wymogiem który obcokrajowiec musi spełnić, jest przedstawienie w Urzędzie Stanu Cywilnego zaświadczenia o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego, czyli dokumentu stwierdzającego, że  obcokrajowiec jest stanu wolnego. Niestety Ukraina w chwili obecnej nie wydaje takiego zaświadczenia. Dlatego obywatel Ukrainy przebywający na terenie Polski powinien udać się do Konsulatu lub Ambasady Ukrainy celem uzyskania dwóch dokumentów: zaświadczenia o tym , że dokument o stanie cywilnym nie zostanie wydany (sic!) oraz oświadczenia Ukrainki lub Ukraińca, że jest stanu wolnego. To oświadczenie sporządza Konsul i poświadcza podpis przyszłego małżonka/ki. Oświadczenie jest składane pod przysięgą w obecności Konsula, za fałszywe zeznanie grozi odpowiedzialność karna. Z tymi dokumentami udajemy się do tłumacza przysięgłego celem przetłumaczenia tego oświadczenia oraz ukraińskiego aktu urodzenia, pierwszej strony paszportu, ewentualnie wyroku rozwodowego jeżeli były zawarte wcześniejsze małżeństwa. Jeżeli przyszła żona lub mąż przebywa na Ukrainie to tego rodzaju oświadczenie składa u ukraińskiego notariusza i wysyła do Polski wraz aktem urodzenia  i kserokopią pierwszej strony paszportu. Mając już tłumaczenia poświadczone składamy wniosek do sądu polskiego do Wydziału Cywilnego zgonie z miejscem zamieszkania  w celu wyznaczenia przez sąd daty posiedzenia ((oczekiwanie na rozprawę ok. 2-6 miesięcy). Podczas rozprawy jeszcze raz Ukrainka lub Ukrainiec oświadczają, że są stanu wolnego i chcą wziąć ślub. W tym samym dniu sąd wydaje postanowienie o zwolnieniu z przedłożenia zaświadczania o stanie cywilnym.Po 21 dniach udajemy się do sądu po prawomocne postanowienie sądu z którym udajmy się do Urzędu Stanu Cywilnego w celu zawarcia związku małżeńskiego.Urząd podaje datę i kolejnym etapem jest już ślub. Jeżeli Ukrainka lub Ukrainiec nie władają językiem polskim podczas ślubu koniczna jest obecność tłumacza przysięgłego .

Procedury te dotyczą również ślubu Ukrainki z Ukraińcem na terenie Polski lub Ukraińca z innym obcokrajowcem.

Inaczej się ma sprawa w przypadku obywateli Rosji i Białorusi, ponieważ ich kraje wydają zaświadczenia o stanie cywilnym. Dlatego po przetłumaczeniu takiego zaświadczenia, aktu urodzenia i paszportu można niezwłocznie udać się do Urzędu Stanu Cywilnego aby ustalić datę ślubu. Jeżeli obywatel Rosji lub Białorusi nie włada językiem polskim koniczna jest obecność tłumacza przysięgłego podczas ślubu.

Dokumenty niezbędne do ślubu z obcokrajowcem

Komplet dokumentów, jakie musi przedstawić cudzoziemiec wygląda następująco:

• ważny paszport;
• jeśli posiada prawo pobytu – kartę pobytu;
• cudzoziemiec, niemający obywatelstwa żadnego państwa (bezpaństwowiec) i nieposiadający w Polsce miejsca zamieszkania, powinien okazać dokument podróży, lub paszport, wydany przez władze państwa zamieszkania;
• dokument stwierdzający możliwość zawarcia związku małżeńskiego zgodnie z prawem kraju z którego pochodzi cudzoziemiec;
• skrócony odpis aktu urodzenia – oryginał i przysięgłe tłumaczenie na język polski;
• w przypadku wdowy i wdowca – odpis skrócony aktu zgonu współmałżonka;
• w przypadku osoby rozwiedzionej – odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub prawomocny wyrok sądu orzekający o rozwodzie;
• świadczenie o nazwisku, jakie po ślubie  będą nosić małżonkowie oraz ich dzieci.